(2003) Camiel VAN BREEDAM "Beelden"

 

“Geen smidse ter wereld zonder vuur, zonder de lucht van de blaasbalg, zonder water om te temperen, zonder ruw ijzer dat aan het erts onttrokken is,  De vier elementen in één van hun heftigste samenwerkingsbanden (...)  Een park is een  gefantaseerde versie van de natuur in zijn primaire vorm.  Mensen hebben aan bomen, struiken,  planten,... een plan opgelegd. ... Dat gevoel van een gestuurd en risicoloos bestaan ontwricht Camiel al voor de bezoeker het park betreedt : hij markeert slechts één kant van de ingang met een bloedrode steunbeer.  Vrijblijvendheid is al direct uit den boze.  Wie voorbij deze mijlpaal gaat, verplaatst zich onvermijdelijk in een wereld van uitersten die naar een wankel evenwicht zoeken. Een evenwicht dat zowel kan steunen op de energie van het conflict als van de verstandhouding.  Het is daarbij niet onbelangrijk op te merken dat deze steunbeer veel hoger is dan de muur die hij lijkt te stutten (...) de mensellijke fantasie die over haar einder probeert te kijken.” 

Etienne Wils