(1988) Koen MULLER "Klonen"

"Het duplicatieproces wordt een instrument om het scheppingsproces te relativeren.  Door op een ongenadige manier in zijn kaarten te laten kijken wil de kunstenaar zich beschermen tegen zijn eigen virtuositeit.  Het is één van die hogergenoemde nieuwe taboes, waar Koen Muller reeds sinds zijn beginjaren mee te kampen heeft en waarvoor hij voortdurend op de vlucht is door te pendelen tussen abstractie en figuatie, realisme en expressionisme“